روابط عمومی شرکت ایدکو (توزیعکنندهی محصولات کسپرسکی در ایران)؛ در پی پاندمی ویروس کرونا در سال 2020، گیمهای ویدیویی بیش از هر زمان دیگری به محبوبیت دست یافتند. هنوز هم عدهای به شدت سر بازیها تعصب دارند و یک سری هم هنوز معتقدند گیمها در بهترین حالت ممکن فقط وقت آدم را تلف میکنند. اینطور که پیداست، مشخصاً شوترها بازیکنندگان را پرخاشگر و ضداجتماع کردهاند. در حقیقت سال 2018 بود که «اختلال گیمینگ» به عنوان یک بیماری اعلام شد. به دلیل تصویر منفیای که برای گیمهای ویدیویی ایجاد شده است، حتی گیمرهای بزرگسال نیز معمولاً پیش والدین خود از عادت بازی کردن خود حرف نمیزنند. از اینها گذشته آیا نسل قدیمیتر است که این عادت را به سخره میگیرد یا این صرفاً یک رفتار غالب است؟ در ادامه با ما همراه شوید تا گیمهای ویدیویی را از دید والدین مورد بررسی قرار دهیم.
والدین در مقابل گیمهای ویدیویی
برای پی بردن به اصل موضوع، از ساوانتا کمک گرفتیم؛ شرکتی که برای ما دست به نظرسنجی جهانی زد. گیمرهای جوان از عقاید والدین خود در مورد گیمها صحبت کردند و اینکه چطور گیمها روی روابط خانوادگیشان تأثیر گذاشتهاند. آنچه در این پژوهش بدست آوردیم به شرح زیر است:
بیش از یک چهارم پاسخدهندگان گفتند عادت و سرگرمی گیمینگ خود را از والدین خود مخفی میکنند. علاوه بر این، تقریباً نیمی از آنها اعلام کردند وقتی فرصت پیدا میکنند با بزرگترهای خود در این باره حرف بزنند زندگیشان بهتر از قبل میشود. اما سوال این است که چرا آنها چنین چیزی را پنهان میکنند؟ بسیارخوب، گیمرها بر این باورند که گیمینگ یکجورهایی با کلیشههای منفی عجین شده است. بسیاری از والدین فکر میکنند بازیهای ویدیویی تفریح ناسالمی هستند؛ و اینکه گیمینگ به بیماریهایی چون چاقی مفرط و بیخوابی منجر میشود. افسانهی محبوب دیگر این است که گیمهای کامپیوتری «مغز را فاسد» میکند. برخی از پاسخدهندگان هم گفتند نسل قدیم فکر میکنند گیمها خشونتآمیزند و از هیجانات و صحنههای آزار و اذیت داخل بازیها دچار وهم و ترس میشوند.
دردسرهای گیمینگ
همهی شکها و نگرانیهای والدین هم بیراه نیست: برای مثال بسیاری از پاسخدهندگان موافقند که زورگیریهای درونگیمی[1] قطعاً معضل است و برخی هم به این مسئله اشاره دارند که رویارویی با متقلبین برایشان دردسرساز شده است. و البته هرگز اسمکرها را از قلم نیاندازید! اکانتهای گیمینگ؛ خصوصاً آن دسته از اکانتهایی که حاوی آیتمهای ارزشمند هستند چرب و نرمترین لقمهها برای اسکمرها محسوب میشوند. البته میشود با کمی گفتوگوی صمیمانه و خانوادگی بخشی از استرس واردآمده را کم کرد.
مزایای گیمینگ
حتی با آن حجم از نگرانی هم باز بیشتر گیمرها فکر میکنند بازی کردن بیش از آنکه استرس ایجاد کند استرس را کاهش میدهد (و این تنها مزیت گیمها نیست). گیمها بر خلاف باور عموم میتوانند با تقویت منطق و دامنه توجه، ذهن را شکل دهند. همچنین میتوانند هر روز به بازیکنندگان مهارتی را آموزش دهند: میشود از عناصر بازی در جهان واقعی استفاده کرد و آنها را در بطن کسب و کارها، تحصیل و غیره به کار بست. البته که صنعت گیمینگ –که امسال رشد بیسابقهای را به خود دید- همچنین فهرست بلندبالایی از انواع مختلف حرفهایها را معرفی کرده است. چه کسی غیر از گیمرها در نهایت به توسعهدهندگان، طراحان و تحلیلگران درجه یک بازی تبدیل میشوند؟
مزایای گیمینگ: نظر والدین
نظرسنجی ما اینطور نشان میدهد که همهی پدر و مادرها هم فکر نمیکنند گیمها ابزاری شیطانیاند؛ بسیاری از والدین موافقند که گیمها میتوانند حجم بالایی از خلاقیت را به جوانان تزریق کنند. همچنین متوجه شدهاند که گیمها میتوانند به بازیکنندگان کمک کنند تا علاوه بر توسعه ارتباطات خود (از جمله ارتباطات بینافرهنگی) زبان خارجهای را نیز برای یادگیری انتخاب کنند، کار تیمی انجام دهند و مهارت حل مسئله را فرا گیرند. همه اینها اگر در گیمینگ لحاظ نشده بود افراد باید کلی پول میدادند تا در قالب واحدهای آموزشی آنها را یاد میگرفتند. از قضا، افراد مسن جدا از فرزندان خود که منبع اصلیشن هستند از منابع دیگر نیز به مزایای گیمینگ پی بردهاند. پدربزرگ مادربزرگها هم دستی بر آتش دارند. پس چرا باید فکر کنیم بین والدین و گیمینگ مانع یا سدی وجود دارد؟
مادرهای گیمینگی
ما برای شکستن این حصار از یک سری متخصص واقعی دعوت کردیم تا در این مباحثه شرکت کنند- مادرهای گیمینگی. MumsGotGame# اولین شوی جهانی در مورد والدین گیمباز و پدر و مادر گیمرها سه مادر را نیز دعوت کرد که هر سه گیمرهای مشهوری را بزرگ کرده بودند یا خود در جامعه گیمینگ به نوعی اینفلوئنسر محسوب میشدند: انی فیش (مادر گیمر معروف Benjyfishy و مربی ورزشهای الکترونیک)، کزا مکدونالد (ادیتور بازیهای ویدیویی برای The Guardian) و روت پین (مادر گیمر معروف Behzinga). این سه مادر شروع کردند به گفت و گو در خصوص تأثیر گیمهای ویدیویی روی زندگی خانوادگی؛ اینکه چطور والدین و گیمرها میتوانند در نهایت به یک زبان مشترک برسند و کلیشهها را کنار بزنند؛ اینکه در نهایت صنعت گیمینگ و ورزشهای الکترونیکی چطور رشد حرفهای و شخصی را به ارمغان میآورند. در این گفت و گو به مبحث قرنطینه که یکجورهایی دنیای گیمهای آنلاین را بر هم زد نیز پرداخته شد.
امنیت گیمینگ
مادرها همچنین در مورد مشکلات درونگیمی که خواب را چشمان والدین بیقرار و دلسوز میگیرد نیز صحبت کردند و پیشنهادهایی در خصوص حل این موضوع بدون اعمال فشار و منع کردن فرزندان خود از بازی کردن دادند.
توصیهها و راهکاری امنیتی ما
- برای جلوگیری از سرقت اکانتها توسط اسکمرها، بدرستی از آن حفظ و حراست نموده و وقتی در حال بازی هستید آنتیویروس خود را غیرفعال نکنید. اینکه میگویند «آنتیویروسها باعث کندی گیم میشوند» هم خود باوریست غلط (این یکی در حقیقت باور خود گیمرها بوده است). اما در واقع، راهکارهای امنیتی مدرن هیچ تداخلی روی با گیمها ندارند. چندی پیش در مقالهای از رکورد جهانی جدید شیائِی سریعترین بازیکن Doom Eternal به شما خبر دادیم؛ او بدون اکسپلویت کردن از هیچ گلیچ یا نقصی تنها در عرض یک ساعت و چند دقیقه این بازی را به پایان رساند. شیائی این گیم را درحالی بازی کرد که Kaspersky Internet Security داشت در پسزمینه اجرا میشد.
- به منظور محافظت از عزیزان خود در برابر پرخاشگریهای آنلاین در مورد روشهای مدیریت آن با هم گفت و گو کنید. حمایت متقابل جو خانه را مثبت میکند و این به گیمرها زبان و قدرتِ مبارزه با مشکلات گیمینگ را میدهد (نه تنها در گیم که حتی در سایر عرصههای زندگی).
اگر هنوز هم به مزایای گیمینگ شک دارید، شاید Mum’s Got Game به شما کمک کند کلیشهها را کنار گذاشته و با فرزندان گیمباز خود دست آشتی دهید. به امید آنکه گیمهای ویدیویی پلی باشد میان نسل قدیم و جدید و نه سد راهی بین این دو.
[1] in-game bullying
منبع: کسپرسکی آنلاین (ایدکو)
کسپرسکی اسم یکی از بزرگترین شرکتهای امنیتی و سازنده آنتی ویروس است که برخی از کاربران اشتباهاً این شرکت و محصولات آنتی ویروس آن را با عناوینی نظیر کسپرسکای،کاسپرسکی، کسپراسکای، کسپراسکای، و یا کاسپراسکای نیز میشناسد. همچنین لازم به ذکر است مدیرعامل این شرکت نیز یوجین کسپرسکی نام دارد.