ویروس کامپیوتری، یک نرم افزار است که دائما از خود کپی میگیرد و آنها را در فایلها و برنامههای دیگر قرار میدهد. اما این ویروسها همیشه خطرناک نیستند. فقط مواقعی باید از آنها ترسید که جزو گروه نرم افزارهای مخرب و یا تروجانها قرار بگیرند.
ویروس همیشه خود را به یک فایل اجرایی (.exe) و یا فایلی که طراحی شده تا با برنامهای خاص باز شود (مثل .doc که همواره با Microsoft Word باز میشود) وصل می کند. او همیشه برای فعال شدن نیاز به اجرایی شدن برنامه میزبانش دارد و اگر این اتفاق نیفتد، ویروس همیشه خفته خواهد ماند. هنگامی که برنامه میزبان اجرا شود، ویروس هم کار خود را شروع می کند.
معمولا خللی در اجرای برنامه میزبان به وجود نمی آید مگر اینکه ویروی بسیار بد خیم باشد که باعث می شود برنامه مثل همیشه اجرا نشود.
ویروس ها ممکن است برخی مواقع اثرات منفی و نا خواسته ای داشته باشند. آنها می توانند به گونه ای به نرم افزار ها آسیب برسانند که دیگر درست اجرا نشوند، قایلهایتان را پاک می کنند و حتی ممکن است کاری کنند تا کامپیوترتان دچار نقص فنی شده ، آهسته کار کند، Crashیا به طور تصادی reboot شود.
ویروس ها در اشکال مختلف دیگر مثل ، کرم، روت کیت ها ، اسب های تروجان،و جاسوس ها و تبلیغ ها هم خودشان را نشان می دهند. اگر چه که این مدل از نرم افزار های مخرب متفاوت از ویروس های حقیقی رفتار می کنند.
آنتی ویروس ها در هنگام اجرا یا دانلود فایل آسیب دیده می توانند ویروس را شناسایی و حذف کنند. معمولا آنتی ویروس ها ابتدا محتوای رم و هارد دیسک را کاملا بررسی می کنند و سپس آن را با دیتا بیس الگوریتم ها و هش ها ( رشته های عددی و متنی) مقایسه می کنند و هر کدام که به توعی منحصر به فرد باشد به عنوان ویروس شناسایی می شود. این هش ها به عنوان امضای ویروس ها شناخته شده اند.
برخی از آنتی ویروس ها ممکن است فایلهای باز و حتی فایلهایی که توسط ایمیل هم فرستاده می شوند را چک می کنند. و نکته مهم اینکه باید برای تشخیص ویروس های جدید آنتی ویروس ها را مرتبا به روز رسانی کرد.
بک آپ گرفتن مرتب از کامپیوتر هم می توانند روش مناسبی برای جلوگیری از دست رفتن اطلاعات توسط ویروس های خطرناک باشد.