به گزارش روابط عمومی شرکت ایدکو (توزیع کننده محصولات کسپرسکی در ایران)؛بی‌تردید با واژه چیپ یا تراشه آشنا هستید؛ قطعه‌ای در دل دستگاه‌های الکترونیکی گوناگون مانند کامپیوترهای شخصی یا گوشی موبایل که نسل به نسل کوچک‌تر و باریک‌تر می‌شود و وظیفه پردازش اطلاعات را برعهده دارد. اما امروزه تراشه‌ها حوزه کاربری کاملا جدیدی یافته و ظهور «تراشه‌های زیرپوستی» آینده هیجان‌انگیزی را وعده می‌دهند.

اما تزریق یک ریز تراشه در زیر پوست و مجهز کردن بدن‌مان به یک ریزپردازنده چه فایده‌ای دارد؟ در ابتدا ممکن است با تردید و ظن به این فناوری بنگرید، اما صدها فایده گوناگون را می‌توان برای آن برشمرد. در این گزارش به مرور برخی از کاربردهای مهم و عملی تراشه‌های زیرپوستی (و یک کاربرد سودجویانه از این فناوری) می‌پردازیم.

گشودن قفل‌ها با لمس
سال‌ها پیش اهالی فن، رویاپردازها و عشاق داستان‌ها و فیلم‌های علمی‌تخیلی از باز کردن قفل‌ها بدون کلید یا هیچ ابزار فیزیکی حرف زدند. اما این فناوری آینده گرایانه خیلی زودتر از فناوری‌های رویایی دیگر به وقوع پیوست، چنانکه هتل‌ها جزو اولین کسب و کارهایی بودند که کلید فیزیکی را حذف و گوشی‌های مجهز به بلوتوث و NFC را جایگزین آن کردند. در واقع ساز و کار این کلیدهای الکترونیکی-موبایلی به گونه‌ای است که می‌توان هنگام رزرو اینترنتی هتل همان‌جا کلید الکترونیکی اتاق خود را دریافت و روی اسمارت‌فون ذخیره کنید. هتل‌ها با روی آوردن به این فناوری بهینه می‌توانند قسمت پذیرش هتل را – حداقل به شکل سنتی و مرسوم آن – حذف و در هزینه‌های زیرساختی صرفه‌جویی کنند.
سرویس‌های اینترنتی بزرگی مانند Airbnb که به‌طور اینترنتی امکان جست و جو و رزور صدها هزار اتاق و اقامتگاه در انواع گوناگون را فراهم می‌کنند از فناوری کلید الکترونیکی بی‌سیم حسابی منتفع خواهند شد.
اما بیایید پا را از این هم فراتر بگذاریم و از تراشه‌های زیرپوستی حرف بزنیم. هدف از به‌کارگیری این تراشه‌ها حذف هر جور ابزار یا دستگاه فیزیکی، حتی گوشی‌های موبایل است. باز کردن درها تنها به‌وسیله تراشه‌های الکترونیکی به واقعیت پیوسته و با امروزه به‌وسیله تراشه‌های زیستی می‌توان قفل هر دری را گشود.
گواهینامه رانندگی و گذرنامه
تا حالا دقت کرده‌اید گواهینامه رانندگی چه شیء دردسرساز و دست و پاگیری است؟ گواهینامه رانندگی در واقع یک کارت پلاستیکی آسیب‌پذیر است که عکس، اسم، تاریخ تولد و سایر اطلاعات شخصی و فنی روی آن درج شده. 
اما چه زمانی از گواهینامه استفاده می‌کنید؟ جز احراز هویت و استفاده از گواهینامه به جای شناسنامه یا کارت ملی، مهم‌ترین مورد مصرف این کارت پلاستیکی زمانی است که پلیس نگه‌تان می‌دارد و از شما گواهینامه می‌خواهد و حتی بابت به‌همراه نداشتن آن ممکن است جریمه شوید.
حال تصور کنید که تمام اطلاعات گواهینامه شما در یک تراشه زیرپوستی ذخیره شده است. در این صورت افسر راهنمایی و رانندگی یک دستگاه الکترونیکی – مثل دستگاه ثبت ورود و خروج در ادارات – را جلوی شما می‌گیرد و تنها کافیست دستتان را روی سطح دستگاه قرار دهید تا پلیس اطلاعات گواهینامه شما را به‌صورت الکترونیکی و بدون استفاده از کارت یا ابزار فیزیکی دیگری بخواند. اینکه با یک قطعه مستطیل پلاستیکی یا به‌وسیله تراشه زیرپوستی صلاحیت رانندگی خود را احراز کنید برای پلیس فرقی نمی‌کند، اما تراشه زیستی دست‌کم اندازه یک کارت، کیف پول شما را سبک می‌کند.
علاوه بر این داشتن گواهینامه روی تراشه زیرپوستی امنیت بالاتری دارد و از سواستفاده‌های احتمالی از گواهینامه پلاستیکی جلوگیری می‌کند.
کارت اعتباری
خرید رفتن و خرید کردن برای خیلی‌ها یک نیاز است و خیلی‌ها برای رفع این نیاز مهارناپذیر از تعداد انگشتان دست بیشتر کارت اعتباری (کارت نقدی) با خود جابه‌جا می‌کنند. با وجود این به همراه داشتن تعداد زیادی کارت پلاستیکی هم سخت و سرگیجه‌آور است و هم سرمایه افراد را به‌خطر می‌اندازد. پرداخت به وسیله تلفن همراه (با فناوری NFC) در برخی کشورها کم‌کم دارد به یک فرآیند عادی و روزمره تبدیل می‌شود، اما گام بعدی استفاده از یک ریزتراشه بندانگشتی است که می‌تواند به سادگی جایگزین کیف پول و تمام کارت‌های اعتباری شود.
بیمه درمانی
بانک‌ها برای دادن یک وام ناچیز فهرست بلندبالایی سند تضمین پرداخت و سابقه مالی درخشان و چندین و چند پیش‌نیاز ریز و درشت دیگر را طلب می‌کنند. شرکت‌های بیمه خدمات درمانی نیز بسیار حسابگر بوده و قبل از پرداخت هزینه‌های درمان سابقه پزشکی افراد را زیر و رو می‌کنند بلکه پول مفت به کسی ندهند. اما مساله پرونده پزشکی کاربران (نه‌تنها در ایران بلکه حتی در کشورهای پیشرفته) به یک معضل پیچیده تبدیل شده، به‌طوریکه خیلی از کاربران پرونده پزشکی ندارند، سابقه آنها ناقص است و یا مراکز درمانی اعلام می‌کنند که هیچ پوشه و اطلاعاتی از مراجع دراختیار ندارند.
چنین وضعیتی دلخواه هیچ کس نیست؛ خواه بیمه‌گرها، پزشکان یا مشتریان خدمات درمانی. اما یک تراشه زیرپوستی می‌تواند همه چیز را تغییر دهد و اطلاعات پزشکی هر فرد را با کوچک‌ترین جزئیات ثبت کند؛ اطلاعاتی نظیر آخرین نسخه‌های دریافتی، آخرین داروهای مصرفی، واکسن‌ها، آزمایش‌ها و نتایج آنها.
به وسیله تراشه‌های زیستی می‌توان اطلاعات دقیق‌تری از وضعیت سلامت هر فرد ارائه کرد و میزان تشخیص‌های غلط را به حداقل رساند. علاوه بر این با جلوگیری از تکرار بسیاری از آزمایش‌ها و مراحل درمانی در هزینه‌های بیمه نیز صرفه‌جویی خواهد شد. کاربران برای دریافت گواهی بیمه فقط می‌بایست دست خود را روی یک صفحه الکترونیکی بکشند.
ورود به سرویس‌های آنلاین
گذرواژه و اصل و اساس آن با طبیعت انسان در تضاد است؛ یک مجموعه حرف یا عدد برای سرویس‌های گوناگون که چند وقت به چند وقت باید تغییر کنند. به‌یاد سپردن یک مشت حرف و عدد به عنوان رمز عبور برای سیستم‌های کامپیوتری که صفر و یک فکر می‌کنند کار آسانی است، اما به خاطر سپردن ده‌ها گذرواژه برای سرویس‌های مختلف (مانند ایمیل، فیسبوک، توییتر و غیره) و تغییر مداوم آنها برای انسان کار طاقت‌فرسایی است.
سازمان‌های بزرگ روش‌های گوناگونی را برای حل این مساله امتحان کرده‌اند. برخی سعی کرده‌اند فرآیند وارد کردن رمز عبور را به کلی حذف یا آن را ساده‌تر و بهینه‌تر کنند. برای مثال احتمالا به سایت‌هایی بر خورده‌اید که برای عضویت در آنها حتما لازم نیست حساب کاربری جدید بسازید، بلکه با اکانت خود در توییتر یا فیسبوک می‌توانید وارد شوید و کامنت بگذارید.
اما استفاده از تراشه‌های الکترونیکی برای کاربری در فضای مجازی و به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی همه چیز را دگرگون می‌کند. در عصر اینترنت اشیا (اشیا و لوازم ریز و درشتی که به وسیله اینترنت می‌توان آنها را مدیریت کرد) به شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر خواه ناخواه نقش پررنگی‌تری می‌بخشیم. علاوه بر این فرآیند رمز گذاشتن روی مجموعه گسترده‌ای از اینترنت اشیا مانند یخچال، تلویزیون، قهوه‌ساز و حتی مایکروفر متصل به اینترنت به یک عذاب الیم تبدیل خواهد شد و هیچ کس دلش نمی‌خواهد چنین دردسری را به جان بخرد.
گوگل، فیسبوک، توییتر و سرویس‌های نظایر این نه‌تنها برای راحتی کاربران، بلکه برای دسترسی آسان‌تر خود به اطلاعات شخصی کاربران در پی سهولت بیشتر در ورود به سرویس‌های آنلاین خود هستند. اما استفاده از تراشه زیرپوستی راه بسیار بهتر و مطمئن‌تری برای ورود به فضاهای آنلاین اشتراکی مانند فیسبوک خواهد بود. در نهایت به مرحله‌ای خواهیم رسید که تنها با یک لمس ساده قادر خواهیم بود در کسری از ثانیه به سرویس‌های دلخواه خود وارد شویم.

اینترنت اشیا و خانه هوشمند
تصور کنید که تمام خانه شما، از جمله قفل‌ها، چراغ‌ها، شیرهای آب، رادیاتور، قهوه ساز، مایکروفر و حتی حیوان خانگی‌تان متصل به اینترنت است و کنترل تمام آنها از طریق اینترنت امکان‌پذیر است.
حال یک خانواده چند نفره را در چنین خانه‌ای تصور کنید؛ خانواده‌ای که هریک از اعضای آن می‌خواهند به سلیقه خود این خانه آنلاین را مدیریت کنند. برای مثال نورها را کم و زیاد و دمای خانه را بالا و پایین کنند و قهوه ساز را هر زمان که اراده کردند جوش بیاورند.
برای جلوگیری از هرج و مرج و لذت بردن از زندگی در چنین دنیای مدرن و هیجان‌انگیزی، این خانه هوشمند شماست که باید با نیازها و سبک زندگی شما همخوان شود. برای مثال اگر پسر کوچک خانواده وارد اتاقش شد چراغ اتاق باید روشن شود و موسیقی دلخواهش شروع به نواختن کند. و یا وقتی پدر خانواده بعد از یک روز خسته‌کننده از سر کار برمی‌گردد نور محیطی خانه باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که چشمش را نزد و حس آرامش را به او القا کند.
تصویری که از یک خانه هوشمند ترسیم کردیم به‌لطف تراشه‌های زیستی به واقعیت پیوسته است. ابزارهای الکترونیکی، وسایل خانه و اجزای کوچک و بزرگ پیوسته با تراشه زیرپوستی ما در ارتباط خواهند بود و براساس آسایش و اولویت‌های ما عمل خواهند کرد.

بلیت‌های همگانی
استفاده از بلیت‌های کاغذی یا پلاستیکی همچنان رایج‌ترین راه برای استفاده از مترو یا حتی جابه‌جایی به وسیله قطار یا هواپیماست، اما با تراشه الکترونیکی نیازی به بلیت و کاغذپاره پیدا نخواهید کرد. برای دستگاه‌های الکترونیکی یک بلیت فقط مجموعه‌ای از کدها و نمادهای کامپیوتری منحصر به فرد برای احراز تملک شماست. اما برای پرداخت هزینه هرجور بلیتی، از بلیت مسافرتی گرفته تا بلیت کنسرت و گالری، در آینده نزدیک فقط به تراشه زیرپوستی خود نیاز پیدا خواهید کرد.

راهکار ضد سرقت برای گوشی‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌های الکترونیکی
یکی از مهم‌ترین کاربردهای تراشه‌های زیرپوستی افزودن یک لایه امنیتی جانبی به ابزارها و سرویس‌هاست. برای مثال با تراشه زیرپوستی می‌توانید قفل صفحه نمایش گوشی را باز کنید؛ روشی که تنها منحصر به شماست و دست هر دزد و کلاهبرداری را از گوشی شما کوتاه می‌کند. علاوه بر این به‌وسیله تراشه زیرپوستی می‌توان از راه دور به تلفن همراه دستور داد که قفل شود تا دست دیگران از فایل‌ها و اطلاعات شخصی شما کوتاه بماند.

فرماندهی ارتشی از روبات‌ها
تمام مواردی که تاکنون به آنها پرداختیم موارد صحیح و کاربردی استفاده از تراشه‌های زیرپوستی بود، اما از هر ابزار مفیدی (مانند شبکه‌های اجتماعی) می‌توان برای مقاصد بد و سودجویانه نیز استفاده کرد. یکی از مواردی که با رشد سرسام‌آور فناوری و آب رفتن تراشه‌ها بیش از پیش از آن صحبت به میان آمده استفاده از ابزارهایی نظیر تراشه‌های زیستی برای کنترل ارتشی از روبات‌های جنگجو است. یخچال و تلویزیون و قهوه‌ساز در واقع روبات‌هایی هستند که به دستورات شما عمل می‌کنند ولی از جایشان تکان نمی‌خورند، اما از همین طریق می‌توان دامنه وسیعی از ابزارهای مکانیکی را با مقاصد سودجویانه و خرابکارانه هدایت کرد.

منبع: کسپرسکی آنلاین

*  کسپرسکی اسم یکی از بزرگترین شرکتهای امنیتی و سازنده آنتی ویروس است که برخی از کاربران اشتباهاً این شرکت و محصولات آنتی ویروس آن را با عناوینی نظیر کسپرسکای،کاسپرسکی، کسپراسکی، کسپراسکای، و یا کاسپراسکای نیز می‌شناسد. همچنین لازم به ذکر است مدیرعامل این شرکت نیز یوجین کسپرسکي نام دارد.