روابط عمومی شرکت ایدکو (توزیع کننده محصولات کسپرسکی در ایران)؛ خیلی وقت‌ها فناوری جدیدی سالیان سال در سکوت و خفا می‌ماند و به محض آنکه اپل نیم‌نگاهی به آن فناوری کند دیگر آن تکنولوژی می‌شود سر تیتر همه‌ی سایت‌های خبری. حدود سه سال پیش از ساعت هوشمندی خبر داده شد که یک سیم‌کارت الکترونیک (eSIM) پشتیبانی‌اش می‌کرد؛ اما تازه الان است که همه فناوری سیم‌کارت الکترونیک را به رسمیت می‌شناسند. چرا؟ چون آیفون XR، XS و XS Max همگی از این فناوری پشتیبانی می‌کنند. در حقیقت این آیفون‌ها اجازه می‌دهند سیمی مجازی به سیم‌کارت معمول خود اضافه گردد. حال شاید با خود بپرسید این فناوری چطور عمل می‌کند و چه مزایایی دارد؟ در ادامه با ما همراه باشید تا نگاهی به قابلیت‌های آن داشته باشیم.
سیر تکاملی سیم‌کارت
اولین گوشی‌های موبایل اصلاً چیزی به نام سیم‌کارت نداشتند. در عوض خودِ اپراتورشان، برای شناسایی شبکه‌ی ذخیره‌شده در حافظه‌ی دستگاه با "اکانت کاربر" به آنها برنامه می‌داد. سیم‌کارت‌ها در سال 1991 در قالب استاندارد GSM پدیدار شدند. آنها به مشترکین اجازه دادند تا با گذاشتن یک تکه پلاستیک به همراه یک میکروچیپ گوشی خود را روی هر شبکه‌ای استفاده کنند و اکانت اپراتورشان (منظور همان شماره تلفن است) را روی هر گوشی دیگری اجرا نمایند.
تا زمانیکه گوشی‌ها و مودم‌ها تنها دستگاه‌هایی بودند که می‌شد با آنها به شبکه وصل شد، همه راضی بودند. اما اتفاقی که بعد از چند سال برای سیم‌کارت‌ها افتاد این بود که بیش از قبل لیلیپوتی شدند (سایزشان بسیار کوچک شده بود): میکروسیم‌ها جای مینی‌سیم‌ها (که ما بدان‌ها سیم‌کارت‌های معمولی می‌گفتیم) را گرفتند و بعد هم که نانو سیم‌ها وارد میدان شدند. اما دیگر اینجا بود که کاستی‌ها نمایان شد: نانوسیم فقط یک میکروچیپ با پدهای پیوندی است؛ بدون حتی یک میلی‌متر پلاستیک اضافی.
حال که فناوری اینترنت اشیاء -با آن همه حسگر-، ساعت‌های هوشمند و غیره و حتی دستگاههای کوچک‌تر را داریم دیگر سیم‌کارت‌های نانو چندان هم چیز لوکس و منحصر به فردی به حساب نمی‌آیند. اکنون دیگر سیم‌کارت‌های الکترونیکی حرف اول را می‌زنند (سیم‌کارتی درون سازه‌ای).
در نگاه اول، اینطور به نظر می‌رسد که دوباره برگشتیم به همان دورانی که اپراتورها برای گوشی‌ها را برنامه می‌ریختند. با این حال، این میکروچیپ تکاملی (تقریباً 6×5 میلی‌متری با قطری اندازه‌ی یک نانو-سیم) نه تنها داده‌های اشتراک را ذخیره می‌کند؛ بلکه همچنین می‌تواند از راه دور و به صورت آنلاین نیز دانلود شود. به لحاظ عملکرد، این بدان معناست که دیگر نیازی نیست سیم‌کارت‌ها را به صورت دستی وارد هزاران حسگر یا ماژول بکنیم و یا با هر بار تغییر اپراتور، ترتیب کل سیم‌کارت‌ها را از نو بچینیم.
ارتباطات موبایل بیش از قبل موبایل شده‌اند
فناوری سیم‌کارت الکترونیکی نه تنها مناسب گجت‌های هوشمند است، بلکه همچنین فروش سیم‌کارت‌ها برای گوشی‌ها را از راه دور ممکن می‌سازد. این سیم‌کارت‌ها برای اپراتورها تماماً سود است: از بسته‌بندی اولیه گرفته تا اجازه‌ی فضای فروش، هزینه‌ی معامله‌گرها و غیره. از طرفی هم مشتریان دیگر لازم نیست به فروشگاه بروند و مدت‌ها منتظر بمانند تا بسته‌شان از راه برسد. این فناوری برای کسانی هم که مدام در سفرند نیز مزایای زیادی دارد: آنها دیگر شارژ رومینگ نمی‌کنند.
خرید برنامه‌ای درست به صورت آنلاین و دانلود مستقیم آن در گوشی‌تان خیلی ساده‌تر از رفتن به فروشگاه است؛ خصوصاً اگر به زبان اصلی آن کشور بخصوص نتوانید صحبت کنید.
چرا روی آوردن به سیم‌کارت‌های الکترونیکی یک‌شنبه میسر نخواهد شد؟
البته این را هم بگوییم که فناوری eSIM هم مزایا دارد و هم معایب (دست کم برای اپراتورها که چنین است).
البته که این فناوری فروش خدمات را تسهیل می‌کند اما همچنین احتمال اینکه مشتریان به سراغ رقبا بروند هم افزایش می‌دهد. در حال حاضر، بین سفارش دادن سیم‌کارتی جدید و دریافتش تأخیر وجود دارد. اما با eSIM شما می‌توانید کد فعالسازی را خیلی سریعتر دریافت کنید. بدین‌ترتیب، فرآیند انتقال نیز راحت‌تر انجام می‌گیرد. به طور حتم اپراتورها نمی‌خواهند به این راحتی‌ها آنها را تنها بگذارید.
دوم اینکه در اکثر کشورهای غربی، اسمارت‌فون‌ها قرارداد‌محور هستند. این بدان معناست که آنها برای فروخته شدن به اپراتورهایشان متصل‌اند و تنها با سیم‌کارت‌هایی که همان اپراتورها برایشان صادر کرده‌اند کار می‌کنند. اکنون اپل دارد این اکوسیستم را به طور کلی به هم می‌ریزد. در حقیقت این شرکت در صدد است کاری کند تا تولیدکنندگان و اپراتورها بتوانند فروش آنلاین داشته باشند.
وقتی هیچ سیم‌کارت الکترونیکی وجود ندارد- حتی در گوشی آیفون
نه تنها اپراتورها که همچنین قانونگذاران نیز در برابر توزیع هر چه بیشتر سیم‌کارت‌های الکترونیکی مقاومت می‌کنند. در برخی کشورها، این قانون، ملزم می‌کند آی‌دی سیم (که تنها سیم‌های فیزیکی آن را دارند) باید در قرارداد لحاظ شود. علاوه بر این، در برخی کشورها، اپراتورها مجبور می‌شوند روی مشترکین خود بازرسی‌های (بر اساس پاسپورت) انجام دهند. اما به صورت تئوری این مشکل را می‌شود براحتی حل و فصل کرد. برای مثال، برخی از کاربران می‌توانند با گرفتن سلفی با پاسپورت خود رجیستر کنند (بسیار عالی. بدین‌ترتیب علاوه بر اطلاعات شخصی سرقت‌رفته، سلفی‌ها نیز در دارک‌نت به فروش خواهند رفت).
شهروندان چین -کشوری که بزرگترین بازارهای اپل را دارد- نیز در حال حاضر شانسی برای امتحان کردن فناوری سیم‌کارت الکترونیک ندارند. بر اساس اطلاعات داخل وبسایت اپل، به جای آیفونی با سیم‌کارت الکترونیک درون‌سازه‌ای، مدل‌های چینی با دو درگاه نانوسیم فروخته خواهند شد. به همین ترتیب، دستگاههای جدید در هنگ‌کنگ و ماکائو دارای دو سیم‌کارت قابل‌تعویض خواهند بود. در واقع، سیم‌کارت الکترونیک آنجا هم عرضه خواهد شد اما تنها برای اسمارت‌فون‌های iPhone XS.
کدام اپراتورها از سیم‌کارت الکترونیک پشتیبانی می‌کنند؟
در حال حاضر، سیم‌کارت الکترونیکی برای آیفون توسط اپراتورهای موبایل تنها در کشورهای اروپایی عرضه می‌شود. در این میان برخی کشورهای دیگر هم هستند که آن را ارائه می دهند: کانادا، قطر، سنگاپور، تایوان، هنگ‌کنگ، تایلند، ایالات متحده عربستان، هند، کویت و آمریکا.
سیم‌کارت‌های توریستی را نیز می‌توان از اپراتورهای بین‌المللی Truphone و GigSky خریداری کرد. برای خیلی‌ها، سیم‌های مسافرتی در حقیقت تنها راه برای امتحان کردن سیم‌کارت‌های الکترونیکی (در آینده‌ای قابل پیش‌بینی) هستند. در برخی کشورها که اپراتورها از سیم‌کارت‌های الکترونیکی پشتیبانی می‌کنند، چنین سرویس‌هایی تنها برای ساکنین محلی موجود است و نه گوشی‌های آنلاک‌شده.
چطور با استفاده از سیم‌کارت الکترونیک به شبکه‌ی موبایل دسترسی پیدا کنیم؟
وصل کردن یک سیم‌کارت مجازی آنقدرها هم پیچیده نیست. تنها کاری که مشترک باید انجام دهد اسکن کردن کد QR تولید شده توسط اپراتور و یا وارد کردن پارامترهای آدرس سرور +SM-DP و کد فعالسازی به صورت دستی است. خود اپراتور، آنها را تأمین خواهد کرد. این سرور جایییست که در آن، پروفایل‌های مشترک تولید می‌شود و برنامه‌ی LPA (دستیار لوکال پروفایل) روی دستگاه پروفایل مربوطه را درخواست کرده و آن را در eUICC لود می‌کند؛ میکروچیپی که این پروفایل در آن متعاقباً به طور رمزگذاری‌شده‌ای ذخیره می‌شود. eUICC همچنین برای مجوز شبکه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
علاوه بر این، eUICC می‌تواند میزبان چندین پروفایل سیم به طور همزمان باشد. eUICC 512 کیلوبایت حافظه دارد (این درحالیست که سیم‌های قدیمی 64 یا 125 کیلوبایتی بودند). این به کاربران اجازه می‌دهد تا بین سیم‌کارت‌های مجازی سوئیچ کنند. در آیفون جدید این کار را می‌توان با مراحل Settings -> Cellular -> Cellular Plans انجام داد.
همانطور که می‌بینید، استفاده از سیم‌کارت‌های الکترونیکی چندان هم سخت نیست. از نظر ما صاحبان آیفون‌های مدل جدید باید آن را امتحان کنند و اگر این فناوری در کشورشان پشتیبانی نمی‌شود باید همچنان آن را از کشوری خارجی بخرند.
منبع: کسپرسکی آنلاین (ایدکو)
کسپرسکی اسم یکی از بزرگترین شرکتهای امنیتی و سازنده آنتی ویروس است که برخی از کاربران اشتباهاً این شرکت و محصولات آنتی ویروس آن را با عناوینی نظیر کسپرسکای،کاسپرسکی، کسپراسکی، کسپراسکای، و یا کاسپراسکای نیز می‌شناسد. همچنین لازم به ذکر است مدیرعامل این شرکت نیز یوجین کسپرسکي نام دارد.
